ประโยค ย ต : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 370 / 520

ประโยค - ปฐมสมันตปาลิสา ภาค ๒ - หน้าที่ 337 วางไว้ข้างนอก ต้องปราศ from แต่ในเครื่องหาบที่กิฎทำให้น้อง เป็นอันเดียวกันวางไว้ ก็มีชี้ในเหมือนกัน แต่ถ้ากันทะนั้น เป็น ของไม่ให้ดู ถ้ากับวางไว้บนปลายเครื่

เนื้อหาพูดถึงการวางความหมายของกิฎและการศึกษาเกี่ยวกับวิชาชีพเลี้ยงช้าง รวมถึงการวิเคราะห์ด้านภาษาศาสตร์การแปลตามภูมิศาสตร์และการศึกษาที่เกี่ยวข้องกับสาขานั้น โดยมีพระราชดำรัสเป็นพื้นฐานและหลักการสำคัญ

ประโยค) - ปฏิบัติสมดุลปลาสากาแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 339 ทีเดียว. แต่ในมหาอธรถถา ท่านกล่าวไว้ว่า "เมื่อภูกมเห็น" โทษอย่างเดียวว่า "พวกราชบรรช ย่อมเบียดเบียนผู้ลบเลี้ยงภาษี" ดังนี้ จึงก้าวสูงสู่ปารก่อนแล้ว

บทความนี้กล่าวถึงการปฏิบัติสมดุลในพระบาลี โดยเน้นความสำคัญของการเข้าใจในโทษที่เกิดจากการเบียดเบียนผู้ลบเลี้ยงภาษีในสังคม การวิเคราะห์ข้อความในมหาอรรถถถาเกี่ยวกับการหลบเลี้ยงและความหมายของคำต่างๆ รวมถึ

ประโยค ๓ - ปฐมมัณฑปสัตว์ภาคแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 340 ถาว่าด้วยสัตว์มีชีวิต ถ้าจากถกว่าด้วยด่านภาษีนี้ไป พระผู้มีพระภาคเจ้า เมื่อจ ทรงแสดงสัตว์ที่มีชีวิต ซึ่งพวกเถ่าอาหาสูตรว่า "มนุสสปฺโถน" เป็นต้น. เมื

เนื้อหานี้กล่าวถึงการจำแนกประเภทของสัตว์มีชีวิตซึ่งรวมถึงมนุษย์และสถานะของทาสในพระพุทธศาสนา โดยมุ่งเน้นที่การเข้าใจชีวิตและสิทธิขั้นพื้นฐานของมนุษย์ในแง่มุมหนึ่งรวมถึงการเป็นทาสหรือเจ้าของไปจนถึงการดำ

ประโยค ๑) ปฐมสัมผัสากาแปลภาค ๒ - หน้าที่ 341 ใครจะยกหนี้ไป ให้ก้าวล่วงจากสถานที่ยืนอยู่ แม้เพียงปลายเส้นผมไป ต้องปราบาชิก. เธอจับที่ผมหรือมือ ธุดร์รำไป พึงปรับด้วยวาระอย่างท้า. ภิกษิดว่า "เราจำทำให้เด

บทเรียนนี้กล่าวถึงวิธีการปรับปรุงวาจาและการกระทำในทางศีลธรรม โดยเฉพาะเมื่อมีการตัดสินใจในการเดินทางหรือย้ายที่อยู่ในสังคม รวมถึงการเชื่อมโยงระหว่างการกระทำของบุคคลและผลกระทบที่เกิดขึ้นในกรอบของกฎระเบี

ประโยค(๓) - ปฐมมิสัมผัสกานแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 342 และท่านนี้ได้คำพูดของภิกษุผู้นั้นแล้ว ก็เห็นไป, ยอมไม่เป็นอวาท ฝ่ายภิกษุดพูว่า "พวกอาตมา จะไปยังประเทศชื่อโน้น พวกคนที่ ไปในประเทศนั้นแล้ว ย่อมเป็นอย่

บทความนี้เน้นถึงการพูดคุยและคำสอนของภิกษุเกี่ยวกับการเดินทางไปยังประเทศที่เชื่อว่าจะมีความสะดวกสบาย ซึ่งกล่าวถึงการไม่มีความลำบากระหว่างทาง โดยเฉพาะเมื่อเผชิญกับอันตรายจากโจร โดยภิกษุใช้คำพูดเพื่อให้พ

ประโยค - ปฐมมั่นปลาสาทกาแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 344 เธอเปิดปากก่อคามไม่ได้เปิดค่อม แค่ได้ทำเป็นเสียงงาบและเสียงหนูร้องหรือโปรยข้าวตอกลงท่าน่อยๆ เอาใจเดียว ไม่ไล่จ้องเรียกชื่อหรือไม่ได้ดีดมืมือ งูคำว่า "จ

เนื้อหาในบทนี้พูดถึงการเปิดปากและการสื่อความหมายทางเสียงถึงสัตว์ต่างๆ โดยยกตัวอย่างเสียงที่สร้างขึ้นตามธรรมชาติ การทำความเข้าใจกับคำที่ใช้ในบริบททางภาษาไทย รวมถึงการสะท้อนถึงความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์ก

ประโยค - ปฏิญญาเจ้าสำนักปลาสากานแปลภาค ๒ หน้า 345 กว่าด้วยสัตว์ ๒ เท่า บรรดาสัตว์ ๒ เท่าทั้งหลาย พระผู้พระภาคเจ้า เมื่อจะทรงแสดงจำพวกสัตว์ ๒ เท่า ซึ่งใคร ๆ อาจถือว่าไปได้ จึงตรัสว่า พวกมนุษย์ พวกปกษา

ในปฏิญญานี้ พระผู้พระภาคเจ้าทรงแสดงจำพวกสัตว์ ๒ เท่าที่สามารถนำไปพิจารณาได้ โดยจำแนกเป็น พวกมนุษย์ และพวกปกษาชาติ ซึ่งมีการแบ่งออกเป็น 3 จำพวก คือ พวกมีน, พวกหนัง, และพวกมีนราก ในการอธิบายนี้มีตัวอย่า

ประโยค- ปฐมสัมผัสที่สำคัญในภาค ๒ - หน้าที่ 346 กว่าด้วยสัตว์ ๔ เท่า พิ้งทราบนิชญ์ในสัตว์ ๑ เท่า ต่อไป - ชนิดแห่งสัตว์ ๔ เท่า ทั้งหมด ที่เหลือจากที่มาในพระบูชา พิ้งทราบว่า สัตว์บ่งเลี้ยง, สัตว์ทั้

บทความนี้พูดถึงการจัดการช้างและสัตว์ต่างๆ ที่มีความสำคัญในพระบูชา โดยเฉพาะในการดำเนินกิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับช้าง ทั้งในส่วนของการฝึกอบรมและการใช้ประโยชน์จากช้างในสังคม รวมถึงสถานที่ที่เหมาะสมในการเลี้

ประโยค - ปฐมสัมผัสดากลางแปล ภาค ๒ หน้า 348 ยืนอยู่ตัวหนึ่ง นอนอยู่ตัวหนึ่ง โคตัวที่ยืนอยู่มีฐาน ๕ ตัวที่นอนอยู่ มีฐาน ๒ พึงทราบการทำให้ไหวและทำให้เคลื่อนจากฐาน ด้วยอำนาจ แห่งฐานนั้นเอง เป็นผลิตไทยแก็ก

เนื้อหานี้กล่าวถึงการยืนและนอนของโค ตัวที่ยืนมีฐาน ๕ ตัวที่นอนมีฐาน ๒ และการเคลื่อนที่จากฐานด้วยอำนาจของฐานนั้นเอง ยังมีการเปรียบเทียบกับสัตว์อื่นๆ ที่มีตาและสัตว์เลี้ยง ซึ่งแสดงถึงการเชื่อมโยงในธรรมช

ประโยค - ปฐมณสิปปิยัตตนกษ์ภาค ๒ - หน้าที่ 349 กว่าด้วยสัตว์มีเท่ามาก พิรีทราบวินิจฉัยในสัตว์มีเท่ามากต่อไป:- ถ้าดูตามสมาชิก จะเต็มด้วยตะขาบตัวเดียว เมื่อถูกงูกะบาตัวนั้นไปด้วยเท่า เป็นลูกลิงซึ่ง 45 ต

ประโยค - ปฐมสัมผัสภาค ๒ - หน้า 350 กว่าด้วยภิญญูผู้เป็นสาย ภิญญูชื่อว่าเป็นสาย เพราะอธิบว่า เที่ยวสุดเวลาดา. ท่านกล่าว อธิบายว่า "อยเข้าไปโดยลำดับในภายใน ในสถานที่นั้น ๆ." บทว่า โอริคตวา ความว่า คอยก

ในบทนี้อธิบายเกี่ยวกับภิญญูผู้เป็นสาย ว่ามีความหมายอย่างไรในท่ามกลางการทำกรรมและการจัดการทรัพย์ที่เก็บไว้ บทความเน้นถึงการกระทำของภิญญูในการตัดสินใจเกี่ยวกับทรัพย์ที่ไม่มีเจ้าของ ซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงก

ประโยค(๓) - ปฐมสัมผัสภาคแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 351 ถ้ากูว่าด้วยภูมิคุ้มกันของฝาก ภูมิคุ้มกันว่า ผู้รับของฝาก เพราะอรรถว่า รักษาทรัพย์ที่เขานำ มาฟังไว้ ภิญโญ ในอนันต์ กล่าวว่า "ท่านผู้เจริญ! ช่วยดูแล ทรั

บทความนี้พูดถึงภูมิคุ้มกันของฝากในพระพุทธศาสนา โดยเน้นไปที่บทบาทของภิกษุผู้รับของฝากและการรักษาทรัพย์สินที่นำมาฝากไว้ การอธิบายว่าใครคือภิกษุผู้รับของฝากและวิธีการที่พวกเขาทำเพื่อรักษาทรัพย์ในที่อยู่ข

ประโยค - ปฐมสมันต์ปลาสาก คแปลภาค ๒ หน้า ที่ 352 ถาว่าด้วยการชักชวนกันลักษณะ การชักชวนกันลักษณะ ชื่อว่า สังวิรุฬาร ม มีคำอธิบายว่า "การ ลักษณะทำด้วยความสมรู้ร่วมคิดเห็นและกัน." บทว่า สังวิรุฬาร มีความว

เนื้อหาเกี่ยวกับการชักชวนกันในลักษณะของภิกษุภายใต้ข้อกำหนดของพระธรรม โดยมีตัวอย่างการชักชวนกันลักทรัพย์และการวินิจฉัยของพระผู้มีพระภาค. การชักชวนกันลักษณะมีความหมายถึงความเข้าใจร่วมและการเป็นผู้ร่วมอั

ประโยค 3-1 ปฐมสมัยปลาสากกาแปล ภาค 2 - หน้า 354 ร้านตลาด ของสลูกหนึ่ง จึงบังคับภิญญูรูปหนึ่งว่า "คุณขอไปลักของสิ่งนั้นม." เป็นปราชญ์เก่าแก่ทั้งหมด ในขณะที่ภัตะนั้นขึ้น. ข้อว่า "ของสิ่งเดียว มีหลายฐาน"

เนื้อหานี้พูดถึงการบังคับภิญญูรูปหนึ่งเพื่อลักของในตลาดและการอภิปรายเกี่ยวกับของสิ่งเดียวที่มีหลายฐาน รวมถึงการมองเห็นของมีค่าในที่เดียวกัน การชักชวนกันลักในสังคมและความคิดเกี่ยวกับปราชญ์เก่าแก่ที่มีค

ประโยค - ปฐมสัมผัสอาหารตอนแปล ภาค 2 - หน้าที่ 356 และความผิดการนัดหมายแม้ว่าจะอำนาจแห่งเวลา มีปริมาณมาก มัชฌิมายาม ปัจฉิมายาม กาฬิกา เดือน ฤดูล และปีปีนั่น. ถามว่า "เมื่อภิญญูผู้ใช้ว่า "จงลักในเวลาน

เนื้อหาในหน้าที่ 356 ของปฐมสัมผัสอาหารตอนแปล ภาค 2 กล่าวถึงการตีความคำสั่งในเวลานอกอาหาร และความผิดพลาดจากการนัดหมาย โดยมีการพิจารณาจากคำสอนของพระมหาสุขเดชะและพระมหาปทุมเดชะ การวิเคราะห์นี้ช่วยให้เข้า

ประโยค (๓) - ปฐมสมันตาปาสาทกสานแปล ภาค ๒ - หน้าที่ ๓๕๗ ถ้า喚ด้วยการทำนมิด การทำนมบ่งอย่าง เพื่อให้คิดความหมายรู้, ชื่อว่า การทำนมิด การทำนมินั้น พระผู้พระภาคเจ้าอรหันต์ อย่าง โดยนัยเป็นต้นว่า "เราจักย

การทำนมิดคือการสร้างสัญลักษณ์หรือพฤติกรรมที่สื่อความหมายต่างๆ ตามที่พระผู้ทรงพระคุณได้อธิบาย แม้ว่าการทำนมิดอาจมีรูปแบบที่แตกต่างกัน แต่วัตถุประสงค์ที่แท้จริงยังคงอยู่ในแนวทางการเข้าถึงธรรมะและการแสดง

ประโยค - ปฐมสิ้นปลาสังกาแปล ภาค ๒ - หน้า 358 ถาว่าด้วยการสั่ง บัดนี้ เพื่อความไม่ฟั่นเฟือนในการทำตาม และการทำ นิทนิทหล่านี้นั่นเอง พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสว่า "ภิฏฐ์ อนาถปิต" ดังนี้เป็นต้น บรรดาเหล่านี

เนื้อหาในบทนี้อธิบายเกี่ยวกับพระธรรมที่มีการตรัสถึงการลักทรัพย์และผลที่ตามมา รวมถึงความเข้าใจในทรัพย์ที่แตกต่างกัน การลักทรัพย์นั้นถือว่าเป็นปาราชิก และมีข้อห้ามที่ชัดเจนซึ่งอาจารย์พุทธราธิดได้ชี้ให้เ

ประโยค- ปฐมสมันต์ปลาสากแปล ภาค ๒ - หน้า 359 บรรดาวบเหล่านั้น หลายว่าว ภิกขุ ภิกขุ อานาปัติ คิดว่านามสุด ความว่า อาจารย์กำหนดทรัพย์มออย่าง ในสถานที่ว่างเปล่า แล้วสั่งพระพุทธรักจิต เพื่อจงการลักทรัพย์นั

บทนี้กล่าวถึงการสื่อสารและการสั่งการในกลุ่มภิกขุ โดยเฉพาะการใช้คำพูดและความหมายที่ลึกซึ้งต่อการกระทำในพระพุทธศาสนา การสั่งการจากอาจารย์ถึงพระพุทธรักจิตและพระธรรมรักจิต รวมถึงการวิเคราะห์คำสั่งในบริบทต

ประโยค – ปฐมมัณฑปสถา:ภาค ๒ – หน้าที่ 360 หลายบทว่า โส อิตฺถสุ อณฺเฐติ ความว่า พระพุทธวินิจ บอกแก่พระธรรมวินัย และพระธรรมวินัยบอกแก่พระสงฆ์รักิตว่า “อาจารย์ของพวกเรากล่าวอย่างนี้ว่า ได้ยินว่า คุณจงลักษ

เนื้อหาการสนทนาเกี่ยวกับคำสั่งและทัศนคติของพระพุทธวินิจต่อพระสงฆ์รักิต ในด้านการเป็นผู้นำและการจัดการวินัยในชุมชนพระสงฆ์ โดยกล่าวถึงสถานการณ์ต่างๆ ที่มีผลต่อการปฏิบัติธรรม ขอบเขตการปฏิบัติ และการรักษา

ประโยค – ปฐมสมันตาปสาทกาแปล ภาค ๒ – หน้าที่ 361 หลายบ่าวว่า ปฏิญญาติ อานุโมทติ ทุกภูษุสงค์ ความว่า พึง ทรงวา "เป็นทุกภูษุ" แก่ภิกษุผู้ตั้งแต่บันเทิงในเมื่อพระสงฆ์มักขิด รับ กล่าวแล้ว ก็ถึงพระสงฆ์ต่อน

เนื้อหาในบันทึกนี้เกี่ยวข้องกับการวิเคราะห์การสั่งสอนของพระสงฆ์ที่เกี่ยวกับบุคคลที่ลักทรัพย์ การอธิบายถึงเหตุการณ์ต่างๆ และความเข้าใจในวาระแห่งการสั่งที่มีความสำคัญในพระพุทธศาสนา การวินิจฉัยในพระธรรมท